Johan (Han/Hanni) Rädecker is geboren op 22 februari 1921 te Groet (nh). Hij krijgt al op negenjarige leeftijd les van zijn vader John Rädecker. Vanaf zijn veertiende helpt hij zijn vader bij diverse opdrachten. Han mag de “gemakkelijke” opdrachten doen, grafbeelden en o.a. werk aan het gemeentehuis in Medemblik. Op latere leeftijd helpt hij zijn vader bij het voltooien van het Monument op de Dam. Han houwt één van de leeuwen. Mede door de Tweede Wereldoorlog verlaat Han al vroeg het ouderlijk huis en gaat naar Amsterdam. Hij, en met hem andere kunstenaars, wil zich niet inschrijven bij de door de vijand ingestelde cultuurkamer. Het wordt voor hen steeds moeilijker om te kunnen werken. In 1942 gaan de beeldhouwers Teun Roosenburg, Piet Damsté en Han Rädecker op ’n racefiets en ’n tandem op pad, op zoek naar een plek waar kunstenaars vrijelijk hun beroep kunnen uitoefenen. Ze komen terecht in Zuid Limburg. Kasteel Oost wordt hun vestiging. Oost groeit uit tot een vrijplaats voor kunstenaars en biedt een schuilplaats voor menig vluchteling, waarvan enkele door Han en een kapitein de Maas over zijn gezet naar België op de vlucht voor de vijand.
In 1945 krijgt Han, op voorspraak van prof. Bronner een studiebeurs toegewezen om een opleiding te volgen aan L’Ecole des Beaux Arts te Paris. Han spreekt al vloeiend Frans, omdat het gezin Rädecker in 1930/1931 al in Parijs heeft gewoond. Op "L'Ecole des Beaux Arts heeft Han les van Mr. Gaumont. Hij woont in het Pavillon Néerlandais. Omdat hij zo groot is en uit Nederland komt, wordt hij daar ook wel 'la grande Tulipe' genoemd. Op de academie sluit hij vriendschap met o.a. de schilder Alain Brayer die hem in 1966 uitnodigt om naar de Auvergne te komen. Alain geeft Han een stukje grond cadeau waar deze een huisje en een klein atelier op bouwt. Han Rädecker woont en werkt voornamelijk in Amsterdam. Rond zijn vijftigste wordt Han ziek, de wetenschap kan geen echte naam aan zijn ziekte geven.
Hij overlijdt op 2 december 1976 te Antwerpen.
Info ten dele verzameld op radecker.nl (waarvoor onze dank)!
Han Rädecker's werkstijl is voornamelijk figuratief, hij is bedreven in zowel het steenhakken als het boetseren in klei en was. Vader John ziet in zoon Han een dierenbeeldhouwer. Han is dan ook vermaard om zijn paarden en honden maar ook om zijn vrouwfiguren en kinderportretten. Zelf is hij zeer te spreken over het portret van Mitsuko, de dochter van zijn tweede vrouw Emika Banno. Met haar heeft hij een dochter, Hanna. Uit een eerder huwelijk met Aad Reus heeft hij een zoon, Mart.
Zowel groot werk als klein kan Han aan. Met zijn grote handen en dikke vingers weet hij beeldjes te boetseren, zo verfijnd als ’n Tanagra. Niet vreemd dat hij op exposities veel verkoopt en veel opdrachten heeft, zowel van particulieren als van gemeentes, instellingen en bedrijven. Er is werk van hem te zien in Amsterdam, Leda en de zwaan in het Erasmuspark, de haan en de slang in het Westerpark, beide in opdracht van de gemeente Amsterdam. In Amstelveen staat ’n stenen hond in het Augustinuspark. Voor de Goudse verzekeringen maakt hij een bronzen zwaluw en in Haarlem is een groot reliëf te zien van Sint Jacob aan het St Jacob’s Godshuis. Voor het ANWB hoofdkantoor heeft hij in 1961 een dubbelopdracht met zijn jongere broer Nouki. Voor de Geïllustreerde Pers hakt Han een boom met bladeren en vogels, een staaltje van waar vakmanschap. Ook diverse musea doen aankopen. Volgens de schilder Jan Peeters heeft Han als 17-jarige ’n levensgrote panter gemaakt die meteen in het museum op de Hoge Veluwe is komen te staan. Andere musea die werk van Han Rädecker aankopen zijn o.a. Centraal Museum Utrecht, Kasteel het Nijenhuis in Heino, Stedelijk Museum Alkmaar. In 1977 hebben zijn vriendencollega’s Paul van Crimpen en Theo Mulder in dit laatste museum een overzichts tentoonstelling van Han’s werk georganiseerd.
Bibliografie:
Bestandscatalogus Nederlandse na-oorlogse keramiek, RBK 1995.
Bron foto:
Portret uit de jaren vijftig; Han bij een kalkzandsteenbeeld in het Westerpark te Amsterdam, 1955; drie terra cotta beeldjes uit de periode rond 1960 (bron: radecker.nl, waarvoor hartelijke dank!).
Johan (Han/Hanni) Rädecker is geboren op 22 februari 1921 te Groet (nh). Hij krijgt al op negenjarige leeftijd les van zijn vader John Rädecker. Vanaf zijn veertiende helpt hij zijn vader bij diverse opdrachten. Han mag de “gemakkelijke” opdrachten doen, grafbeelden en o.a. werk aan het gemeentehuis in Medemblik. Op latere leeftijd helpt hij zijn vader bij het voltooien van het Monument op de Dam. Han houwt één van de leeuwen. Mede door de Tweede Wereldoorlog verlaat Han al vroeg het ouderlijk huis en gaat naar Amsterdam. Hij, en met hem andere kunstenaars, wil zich niet inschrijven bij de door de vijand ingestelde cultuurkamer. Het wordt voor hen steeds moeilijker om te kunnen werken. In 1942 gaan de beeldhouwers Teun Roosenburg, Piet Damsté en Han Rädecker op ’n racefiets en ’n tandem op pad, op zoek naar een plek waar kunstenaars vrijelijk hun beroep kunnen uitoefenen. Ze komen terecht in Zuid Limburg. Kasteel Oost wordt hun vestiging. Oost groeit uit tot een vrijplaats voor kunstenaars en biedt een schuilplaats voor menig vluchteling, waarvan enkele door Han en een kapitein de Maas over zijn gezet naar België op de vlucht voor de vijand.
In 1945 krijgt Han, op voorspraak van prof. Bronner een studiebeurs toegewezen om een opleiding te volgen aan L’Ecole des Beaux Arts te Paris. Han spreekt al vloeiend Frans, omdat het gezin Rädecker in 1930/1931 al in Parijs heeft gewoond. Op "L'Ecole des Beaux Arts heeft Han les van Mr. Gaumont. Hij woont in het Pavillon Néerlandais. Omdat hij zo groot is en uit Nederland komt, wordt hij daar ook wel 'la grande Tulipe' genoemd. Op de academie sluit hij vriendschap met o.a. de schilder Alain Brayer die hem in 1966 uitnodigt om naar de Auvergne te komen. Alain geeft Han een stukje grond cadeau waar deze een huisje en een klein atelier op bouwt. Han Rädecker woont en werkt voornamelijk in Amsterdam. Rond zijn vijftigste wordt Han ziek, de wetenschap kan geen echte naam aan zijn ziekte geven.
Hij overlijdt op 2 december 1976 te Antwerpen.
Info ten dele verzameld op radecker.nl (waarvoor onze dank)!
Bezoek de website www.radecker.nl
Han Rädecker's werkstijl is voornamelijk figuratief, hij is bedreven in zowel het steenhakken als het boetseren in klei en was. Vader John ziet in zoon Han een dierenbeeldhouwer. Han is dan ook vermaard om zijn paarden en honden maar ook om zijn vrouwfiguren en kinderportretten. Zelf is hij zeer te spreken over het portret van Mitsuko, de dochter van zijn tweede vrouw Emika Banno. Met haar heeft hij een dochter, Hanna. Uit een eerder huwelijk met Aad Reus heeft hij een zoon, Mart.
Zowel groot werk als klein kan Han aan. Met zijn grote handen en dikke vingers weet hij beeldjes te boetseren, zo verfijnd als ’n Tanagra. Niet vreemd dat hij op exposities veel verkoopt en veel opdrachten heeft, zowel van particulieren als van gemeentes, instellingen en bedrijven. Er is werk van hem te zien in Amsterdam, Leda en de zwaan in het Erasmuspark, de haan en de slang in het Westerpark, beide in opdracht van de gemeente Amsterdam. In Amstelveen staat ’n stenen hond in het Augustinuspark. Voor de Goudse verzekeringen maakt hij een bronzen zwaluw en in Haarlem is een groot reliëf te zien van Sint Jacob aan het St Jacob’s Godshuis. Voor het ANWB hoofdkantoor heeft hij in 1961 een dubbelopdracht met zijn jongere broer Nouki. Voor de Geïllustreerde Pers hakt Han een boom met bladeren en vogels, een staaltje van waar vakmanschap. Ook diverse musea doen aankopen. Volgens de schilder Jan Peeters heeft Han als 17-jarige ’n levensgrote panter gemaakt die meteen in het museum op de Hoge Veluwe is komen te staan. Andere musea die werk van Han Rädecker aankopen zijn o.a. Centraal Museum Utrecht, Kasteel het Nijenhuis in Heino, Stedelijk Museum Alkmaar. In 1977 hebben zijn vriendencollega’s Paul van Crimpen en Theo Mulder in dit laatste museum een overzichts tentoonstelling van Han’s werk georganiseerd.
Portret uit de jaren vijftig; Han bij een kalkzandsteenbeeld in het Westerpark te Amsterdam, 1955; drie terra cotta beeldjes uit de periode rond 1960 (bron: radecker.nl, waarvoor hartelijke dank!).