Last, Moki

Voornaam: 
Moki
Voorletters: 
M.
Achternaam: 
Last
Geboortejaar: 
1955
Geboorteplaats: 
Brunssum
Geboorteland: 
Nederland
Werkperiode: 
1982
CV: 

Moki Last is geboren te Brunssum (li) op 21 november 1955. Zij volgt de Academie voor Beeldende Kunsten St. Joost te Breda van 1975 tot 1977. Van 1977 tot 1978 loopt zij stage bij keramist Jan van de Bosch in Ravenstein. Zij vervolgt dan de opleiding aan de Koninklijke Academie voor Kunst en Vormgeving te 's-Hertogenbosch, Lukasprijs voor afdeling Keramische Vormgeving van 1978 tot 1982.  In 1980 maakt zij een studiereis naar Peru en Equador en in 1982 naar Turkije, Egypte en Kreta. In 1985 en 1986 doet Moki een cursus Pedagogisch Didactische Bijscholing en in 1987 een cursus Ondernemerschap. In 1988 volgt een studiereis Indonesië (Java, Sulawesi, Bali). In 1990-1991 studeert zij Kunst- en  Kultuurwetenschappen aan de Erasmusuniversiteit te Rotterdam. In 1994 volgt een nieuwe studiereis naar Indonesië en Thailand. In 1996 doet zij een workshop Glas en Keramiek en bezoekt zij Milaan en Barcelona. In 1997 doet zij mee aan een keramiekseminar te Huizen en maakt zij een studiebezoek aan Parijs. In 1999 volgt een studiebezoek naar Kreta en een studiereis naar India en Nepal. In 2000 brengt zij een studiebezoek aan de Pyreneeën en naar de stad Hannover. In 2003 brengt zij opnieuw een studiebezoek aan de Pyreneeën en een studiebezoek aan Rome. In 2006 doet zij een ballotage van kunstenaars in Marokko. In 2007 en in 2008 bezoekt zij Berlijn. In 2010 volgt een studiereis naar Cambodja en in 2011 naar Laos. Tussen 2011 t/m 2013is er een samenwerking met een mecenas. In 2013 volgt de uitgave van haar overzichtsboek Kracht en Stilte.

Uit een interview

"Toen ik 23 jaar geleden naar Den Haag  wilde verhuizen, was het eerste waar ik naar keek een plek waar ik kon werken. Ik werk veel met klei en gebruik daar graag een oven bij, maar in de eerste plaats ben ik beeldend kunstenaar en kan ik werken waar ik wil, want dan teken ik een tijd of schilder op rijstpapier, of stapel stenen. Ik zoek een weg om mijn ” verhaal ” te vertellen, laat me niet weerhouden. Dus ‘ s maandags mijn werkplek in richten, dinsdag er werken. Na een half jaar bleek de oude palingrokerij achter mijn huis en gescheiden door een enkele muur, te koop. Daar is nu mijn atelier, met mijn grote oven. Mijn lievelingsplek van het huis. En ja die oven geeft mij heel veel, want ik werk erg graag met mijn handen in de klei en de mogelijkheid van klei stoken is toch wel fijn. Er is een uitspraak : ” alles van waarde is weerloos “. Die uitspraak brengt mij naar de waarde die wij kunstenaars, musici, theatermakers enz. in deze huidige Nederlandse maatschappij niet hebben ( tenzij er door anderen geld aan verdiend wordt ). Mijn innerlijk gevecht om mij in deze maatschappij waardevol te blijven voelen. Te doen wat mijn taak is te doen. En dat terwijl ik al 30 jaar mijn eigen huur en boterhammen verdien met mijn kunst. Nu gebeurt dat door de aankopen van mijn werk door een grote verzamelaar, deze vorm heb ik gekozen toen hij als mecenas op mijn pad kwam. Afsluiten/opsluiten in het atelier is noodzakelijk om je werk te doen, dat geldt ook voor artsen, ambtenaren of wie dan ook." Voor overige informatie zie het boek Moki Last of de site van de kunstenaar: www.mokilast.nl ."

Afbeeldingen: twee maal portret (bron Koorenbeurs.nl); Moki in haar atelier (bron Koorenbeurs.nl); Moki boetseert aan een groot werk, 2012 (bron jegensentevens.nl); werk Blue Stone, 2007, uit de serie "keien langs het pad van het leven", techniek klei met zeefdruk, formaat 40x25x25; werk uit het Hidden Messages Project, 2012, installatie 2012-2014, techniek klei en rijstpapier, formaat 100 stuks (foto Rob Kollaard); twee vredesbanken bij het Vredespaleis, Den Haag 2004.

Werk: 

"Kenmerkend voor het keramische werk van Moki Last zijn de erin gegraveerde tekens, haar handschrift. De objecten krijgen daardoor een poëtische en verstilde uitstraling die nog eens extra versterkt wordt door de vormgeving en de zachte, warme kleuren, die veelal bestaan uit blauw, paars en geel. De symboliek van haar werk bestaat voor haar niet zozeer uit het offeren van tastbare zaken, maar uit het geven van gevoelens, emoties: het aanbieden van een gift van schoonheid. Daarnaast maakt ze banken in de openbare ruimte De potvormen komen uit de serie ‘zijn gebaren zijn de wereldprocessen’. Aarde/wereld wordt uitgedrukt in de kleine rolletjes aan de onderkant. De bredere rollen zijn Shiva’s omvattende armen. Werken van gelast staal met keramische vormen `Kistjes van de Keizer'. Staan in het kader van grenspalen, mijlpalen.

Bibliografie: 
  • Duits, Thimo te, Keramiek 90, Moderne Keramiek in Nederland, 1990.